Slaapfeestje in Penang!

Met de minivan ben ik van Ko Lanta naar Penang gereisd. Dat betekent een paar keer overstappen, over land de grens over en veel zitten. Ik was liever van Phuket naar Penang gegaan met de ferry, maar omdat het nog geen hoogseizon is gaan die nog niet. Dat ik me wilde laten droppen op een busstation vond de chauffeur een beetje vreemd. Dat ik op het busstation geen taxi zocht maar een vriendin begrepen de taxichauffeurs niet.. hihi.. ondertussen had mijn thaise sim geen bereik, was mijn maleische sim ergens in mn backpack beland, dus heb ik in een restaurant een telefoon geleend om S. te bellen.

Wat later pikte S. me  op en waren we op weg naar haar huis. Een groot huis in een buitenwijk. Ik mocht in haar kamer slapen, zij in die van haar moeder, en moeder was niet thuis.

De volgende dag zouden we naar het strand en een jungletocht gaan doen. Helaas regende het en besloten we naar een bruiloft te gaan! een oudklasgenote van S ging trouwen en dat was ze vergeten. Dus wij op naar een winkel voor kleding! Want naar een bruiloft ga je netjes, in traditioneel Maleise (moslim) kleding (lange rok en tuniek). Dat werd een grappige passessie en uiteindelijk geslaagd!  Maleise bruiloften zijn drie dagen; 1 dag de geloften met goede vrienden en directe familie. De tweede dag voor vrienden van de bruid, en de derde voor vrienden van de bruidegom. Elke genodigde mag vrienden en (ook aangetrouwde) familie meenemen.  Iedereen komt en gaat wanneer hij/zij wil. Wat je doet is eten, feliciteren, foto maken en weggaan. Het mooiste was nog dat ik op die bruiloft moest leren hoe met mijn rechterhand te eten aangezien dat de traditionele en favoriete Maleische manier is. Kliederpartij in mooie kleren.. hihi..

De volgende dag hebben we alsnog het strand bezocht en de trekking gedaan.

Daarna moesten S. en haar vriendje werken heb ik op haar scooter over Penang gecrosst. Dat was flink wennen, want met mijn geluk vand e laatste jaren leek met scooteren het lot tarten. Maar in haar huis blijven rondhangen leek me ook niet wat, dus toch maar op de scooter. Na twee dagen kon ik helemaal meekomen in de scootermaffia. Het is bizar hoe een roedel scooteraars als een bende optrekt bij groen licht, en hoe je op de scooter tussen het autoverkeer manouvreert. Maar he, ik ben nog heel!!

Nu op naar een duiktrip bij de Similan-eilanden!